De letterlijke betekenis van trauma is wond of verwonding. Het woord komt uit het Grieks (traûma) en wordt zowel gebruikt voor fysieke verwondingen als voor psychische verwondingen als gevolg van een schokkende gebeurtenis. In de medische wereld verwijst het vaak naar lichamelijke verwondingen, zoals een wond of ongeval, maar in de psychologie en psychiatrie duidt het op een psychisch trauma, een emotionele verwonding die voortkomt uit een schokkende ervaring. 

​

Dus, terwijl "trauma" in algemene zin kan verwijzen naar een lichamelijke verwonding, wordt de term in de context van psychische gezondheid vaak gebruikt om een emotionele wond of verwonding te beschrijven die is ontstaan door een schokkende gebeurtenis. 

​

Trauma kan ontstaan na één ingrijpende gebeurtenis of juist door een opeenstapeling van langdurige, belastende situaties. Denk aan een ernstig ongeluk, een brand, het verlies van een dierbare, (seksueel) geweld, mishandeling of verwaarlozing. Maar ook ogenschijnlijk ‘kleine’ ervaringen—bijvoorbeeld afwijzing of het structureel niet gehoord worden in de kindertijd—kunnen door het onderbewuste worden opgeslagen als traumatisch, en op latere leeftijd nog steeds een grote impact hebben.

 

Het is belangrijk om te beseffen dat trauma niet bepaald wordt door de gebeurtenis zelf, maar door hoe iemand die gebeurtenis heeft ervaren en verwerkt. Wat voor de één overweldigend is, kan voor de ander te hanteren zijn.

 

Wanneer een gebeurtenis niet goed wordt verwerkt, kan het zenuwstelsel als het ware ‘vast blijven zitten’ in de overlevingsmodus. Dit kan zich uiten in allerlei klachten, zoals angst, prikkelbaarheid, vermijding, depressieve gevoelens of een verstoord lichaamsbewustzijn. In sommige gevallen kan dit leiden tot psychische aandoeningen zoals een posttraumatische stressstoornis (PTSS) of een dissociatieve stoornis.

​

Je trauma de baas worden? Ik help je graag verder.